Mindful Cycling Clinic: eerst was ik best sceptisch, want heel eerlijk: dat klinkt toch best wel zweverig? En als ik iets niet ben als nuchtere Achterhoekse, dan is het wel dat! Toch ben ik blij dat ik heb deelgenomen! In dit blog vertel ik je waarom ik mij heb ingeschreven en hoe mijn ervaring met de clinic was.
Waarom ik mij inschreef voor de clinic
Sinds ik in september 2021 een dubbele longembolie heb gehad, is mijn ademhaling en hartslag op de fiets nooit meer geweest zoals het ooit was. Ik zit snel in een hoge ademhaling, met als gevolg een torenhoge hartslag! Een gemiddelde hartslag tijdens een duurritje van 2 uur van 170 bpm is voor mij geen uitzondering.
Wanneer mijn hartslag hoog is, adem ik automatisch door mijn mond. Op die manier kom ik in een vicieuze cirkel terecht: mondademhaling → hoge hartslag → te hoge hartslag om door mijn neus te ademen → hartslag blijft hoog → dus blijf ik door mijn mond ademen.
Waar anderen tijdens een rustig ritje nog prima kunnen kletsen, ben ik compleet buiten adem. Ik weet dat het met mijn conditie inmiddels wel weer goed zit en dat ik dus écht aan mijn ademhaling moet werken.
Toen zag ik de Mindful Cycling Clinic bij Fietsvrouwen. Het woord mindful associeer ik direct met zweverig. Toen ik verder ging lezen en las dat het dus niet-zweverig is, je bewust wordt van je eigen fietshouding en ademhaling, was ik om! Praktische oefeningen voor mijn ademhaling, die direct toe te passen zijn in de praktijk! Perfect! Dat heb ik nodig!
Koffie met appelgebak
Op zaterdag 16 maart was het dan zover! Vanuit Herman Beloof Fietsen in Nijverdal (inmiddels omgedoopt tot Fietsvrouwen Clubhuis ;-)) begonnen we met een kop koffie en appeltaart. Langzaam druppelden de dames binnen, een leuke mix van beginnende en meer ervaren fietsvrouwen. Iedereen raakte met elkaar in gesprek over waarom ze zich hadden opgegeven voor de cursus, wanneer ze zijn begonnen met wielrennen en hoeveel kilometer ze gemiddeld wegtrappen in een week. Gelukkig was ik niet de enige die struggled met mijn ademhaling op de fiets!
Een 'lesje biologie' over ademhaling
Linda van Oosten (van Mindful Cycling) begon, nadat ze haarzelf had voorgesteld, met een korte uitleg over hoe 'ademhaling' werkt in het lichaam. Ze vertelde dat door via de mond in te ademen, de ademhaling oppervlakkig blijft. De ingeademde lucht vult de longen dan niet volledig, waardoor er minimale nieuwe zuurstof in het lichaam binnenkomt. Via de mond komt de lucht sneller het lichaam binnen, maar dit is dus nadelig omdat je hierdoor te snel wil ademen en het lichaam niet de kans geeft de zuurstof daadwerkelijk op te nemen. Tijd om dus op de fiets te oefenen met de neusademhaling.
Ademhalingstechnieken op de fiets
Daarna stapten we op de fiets voor een route van 25 kilometer over de Holterberg (Sallandse Heuvelrug). We zijn meerdere keren gestopt waarna Linda vertelde over wat je ervaart tijdens het fietsen met verschillende ademhalingen. Ook was er aandacht voor schakelen en de cadans op de fiets. Een van de oefeningen was 4 keer 1 minuut fietsen met verschillende ademhalingstechnieken. Eerst mond in, neus uit. Daarna neus in en mond uit. Toen mond in, mond uit. En tot slot neus in en neus uit. Bijzonder om te ervaren wat dit met je lichaam doet op de fiets!
Hoe ver kan je fietsen 'zonder adem'?
Een andere oefening was hoe ver kan je fietsen 'zonder adem'? We maakten een denkbeeldige startlijn, bliezen al onze lucht in 5 seconden uit en gingen toen fietsen. Op de plek waar je weer behoefte had om te ademen, zette je je bidon neer. Daarna deden we de oefening nog een keer. Alleen ademden we toen 20 keer rustig in en uit door onze neus, voordat we al onze lucht uitbliezen. Iedereen kwam een stuk verder dan de vorige keer! Het lichaam had dus tijdens die rustige ademhaling al een boel zuurstof opgenomen.
De pleister!
Een beetje een gek gezicht was het wel. Elf dames op de fiets met een blauwe pleister op hun mond, haha! De laatste kilometers terug over de Holterberg fietsten we met onze mond dichtgetapet. Op deze manier moesten we wel door onze neus ademhalen. Best lastig nog met al die kleine klimmetjes! Maar goed, gewoon concentratie op de ademhaling en rustig trappen. Dit ging hartstikke goed! En: mijn hartslag bleef voor mijn doen aan de lage kant!
Oefening baart kunst
Het in- en uitademen door de neus op de fiets is niet iets wat je in één clinic onder de knie hebt. Het is een techniek die je moet trainen, oefenen en ook in het dagelijks leven kunt toepassen. Dus bijvoorbeeld tijdens het koken, autorijden, werken of de was doen. Door hier bewuster mee bezig te zijn, leert je lichaam deze manier van ademhaling herkennen, waardoor het uiteindelijk op de fiets ook makkelijker wordt. Het zaadje is geplant om hier actief mee aan de slag te gaan!
Wil je meer zien van mijn fietsavonturen? Volg mij dan op Instagram of Strava :)
Instagram: https://www.instagram.com/taravisser_/
Strava: https://www.strava.com/athletes/51320776
