Een nieuw avontuur voor in de boeken, mijn eerste keer alleen op reis. Niet alleen vertrok ik naar het buitenland om content te maken voor mijn socials, maar vooral om mijn eigen grenzen te verleggen. Iets wat mij tijdens dit avontuur voor het eerst opviel was dat het verleggen van mijn grenzen mij steeds makkelijker af gaat. Ik vraag me af hoe dat komt.
Hoe het begon
Na een nogal impulsief besluit om vliegtickets naar Dublin te kopen zat ik op een willekeurige woensdagmiddag in een vliegtuig op weg naar Ierland. De eerste echte twijfels ontstonden pas toen ik mijzelf in de trein richting het vliegveld begaf. Het was de tweede keer in mijn leven dat ik met het vliegtuig op reis ging en mijn eerste keer helemaal alleen in het buitenland. Toch ben ik deze trip niet alleen landsgrenzen over gegaan, ook heb ik met behulp van een geleende racefiets mijn eigen grenzen verlegd.
Daarnaast doet een nieuwe omgeving vaak ook al veel met mij. Wanneer ik in een nieuwe stad ben, is het voor mij altijd alsof ik een nieuwe kant van mijzelf leer kennen. Van nature ben ik vaak op zoek naar uitdaging en avontuur. Wanneer ik in het buitenland ben geniet ik daar dan ook intens van, maar dat betekent niet dat ik het niet eng vind. Van tevoren weet ik altijd al dat ik er enorm van ga genieten, veel ga leren, en het liefst niet meer weg wil. En dat is precies het gevoel wat ik krijg wanneer ik mijn eigen grenzen verleg. Dat gevoel leer je op een gegeven moment kennen. Focussen op dat gevoel van overwinning is in mijn ogen al een van de sleutels die je helpen bij het verleggen van je grenzen.
Een duw in de rug
Het eerste moment dat ik op deze trip iets moest doen dat ik eigenlijk wilde vermijden (dat dus buiten mijn grens lag) was het fietsen door het drukke centrum van Dublin. Naast het feit dat je aan de linkerkant van de weg moest rijden waren er ook nauwelijks fietspaden. Na even de tijd te hebben genomen om het Ierse verkeer te gaan begrijpen vond ik het tijd om het gewoon zelf te ervaren. Wanneer je iets eigenlijk niet wil doen, neem bijvoorbeeld een presentatie of sportieve uitdaging, moet je jezelf soms een duwtje (of duw) in je rug geven. Door uit je comfort zone te stappen leer je steeds beter op welke momenten best wel streng voor jezelf kan zijn.
Een beetje spanning is gezond
Ook ben ik meer gaan inzien dat zenuwen en spanning er gewoon mogen zijn. Je kunt ze misschien wel vergelijken met de vlinders in je buik wanneer je verliefd bent. Bovendien helpt een gezonde hoeveelheid spanning je ook om scherp te blijven en goed op te letten tijdens je avontuur. Toen ik over een bergkam in Ierland fietste begon het erg hard te waaien, ik keek om mij heen naar een stuk bos of schuur waar ik kon schuilen. Toch heb ik toen besloten om door te gaan omdat de situatie in mijn ogen nog niet zo gevaarlijk was. Een goede beslissing want een paar minuten later klaarde het alweer op.
Van uitdaging naar patroon
Wanneer je vaker op pad gaat zonder concreet plan of jezelf uitdaagt een bepaalde afstand of prestatie neer te zetten zul je daar in de loop van de tijd beter in worden. Zelf merkte ik dat toen ik een route in Dublin uitstippelde van 70 kilometer en 1.000 hoogtemeters, iets wat voor mijn doen best een uitdaging is. Maar omdat ik vaker veel van mijzelf vraag, door bijvoorbeeld 200 kilometer te fietsen, maak je in je hersenen een soort patroon aan die je opnieuw doorloopt tijdens elke nieuwe uitdaging. Naar mijn idee doorloop je dat patroon steeds makkelijker naar mate je vaker je grenzen verlegt.
Je gaat een bepaald gevoel herkennen, zoals de stress of je het gaat halen, maar je kan steeds sneller relativeren omdat je jezelf tijdens eerdere challenges handvaten hebt aangeleerd die je helpen om die gevoelens opzij te kunnen zetten. Bovendien helpen succesverhalen van vorige avonturen om meer in jezelf en je eigen kunnen te geloven en misschien nog belangrijker: te vertrouwen.
Falen is leren
Mij is het deze vakantie gelukkig niet overkomen, maar door bijvoorbeeld een lekke band te krijgen of te verdwalen leer je omgaan met onvoorziene omstandigheden tijdens je avontuur. Nu denk je misschien, wat helpt dat mij een volgende keer? Ik denk dat zo’n ervaring je niet alleen leert dat de wereld niet vergaat als niet alles volgens plan gaat, maar je een volgende keer ook sneller zult kunnen schakelen.
Verder en verder
Als je mij een jaar geleden had verteld dat ik in mijn eentje naar Ierland zou vliegen en daar zo’n lange fietstocht zou doen had ik je waarschijnlijk vreemd aangekeken. Als je me nu vertelt dat ik volgend jaar een mountainbike marathon ga doen in Afrika zou ik zeggen, let’s do it! Wanneer je je eigen grenzen niet kent, kun je ze ook niet opzoeken, laat staan ze verleggen.
Daarom daag ik je uit om gewoon te beginnen bij een avontuur die voor jou al spannend of uitdagend is. Ik zelf ben ook begonnen met een driedaagse bikepackingtrip rond de Veluwe. Ik waarschuw je wel, het verleggen van je eigen grenzen is niet alleen mega verslavend, je wil ze ook steeds verder opschuiven.
Een bericht gedeeld door Eva // Adventure cyclist (@op_evantuur)
