Een marathon op de mountainbike

Bij mountainbiken denk je al snel aan kombochten, pumptracks, drops, jumps, down hills. Veel actie en stuntwerk waarvoor je de nodige skills moet bezitten. Maar mountainbiken kent ook een serieuze duurvariant: de toertocht en zelfs een marathon of monstermarathon.

Monstermarathon

In de laatste categorie zijn de Bartje 200, Drenthe 200 en Dutch Masters of MTB de bekendste toertochten van het land. Als amateur triatleet ben ik wel gecharmeerd van een stevige afstand maar 200km op een mountainbike is echt heel erg ver en qua duur te vergelijken met een hele triatlon. De inspanning die je levert is echter heel anders. Bij een hele triatlon leg je de gehele afstand af in hartslag zone 2: de duurzone waarin je kan praten en die je lang vol kan houden. Bij mountainbiken is die zone lastig vast te houden omdat je onverwachte klimmen en krachtinspanningen moet leveren. Af en toe pieken is dus nodig en dat vreet nog meer energie en kracht.

Voor degene die toch eens van de extreme afstand wil proeven maar nog niet meteen de volle 200 kilometer aandurft, is er ook vaak een estafetteoptie. Vind dus een vriendin die net zo gek is als jij en ga allebei voor de 100km. Mijn keuze viel op de Dutch Masters of MTB in oktober 2021.

Hoe train je naar 100 of 200 kilometer op de MTB?

Ik ga er vanuit dat, als je al denkt aan een monstermarathon, je voldoende techniek beheerst om veilig en duurzaam door het Nederlandse boslandschap te fietsen. Je valt een klim niet aan alsof het een sprint is en je balans en wendtechniek kunnen de single tracks moeiteloos aan. Ook van mul zand raak je niet in de stress en een modderbad zie je als gratis scrubsessie.


Dan is het nu een kwestie van meters maken

Zelf hanteer ik een stramien waarin ik drie keer per week fiets. Doordeweeks twee kortere trainingen waarvan één met korte, snelle intervallen en de andere met langere intervallen net boven het duurvermogen. Deze twee doe ik op de racefiets. In het weekend een ontspannen toertocht waarbij het gaat om meters en plezier. Even pauze om te eten kan prima, maar we trainen wel naar een event toe, dus het moet niet op kamperen gaan lijken. Dit ritme breid ik drie weken achter elkaar uit en dan een week waarin ik met alles een stap terug doe. Daarna weer oppakken op het niveau van de derde opbouwende week. De lange tochten maak ik elke week 5-10 km langer. Afhankelijk van waar je nu staat qua afstand, kan je zo uitstippelen hoe veel weken je nodig hebt om jouw afstand te bereiken.

In Nederland worden de MTB tracks steeds meer op elkaar aangesloten waardoor je de kilometers wel kan vinden. In mijn omgeving leenden Rheden, Schaarsbergen en Apeldoorn zich uitstekend voor dit doel, maar er zijn er meer te combineren elders in het land.

Welk materiaal heb je nodig?

Mijn keuze zou niet vallen op een kleiner wiel dan 29 inch. Gewoon omdat het makkelijker fietst en meters belangrijker zijn dan wendbaarheid.

De week voor het event moet je echt even je fiets (laten) controleren of onderhouden. Ik overlegde met mijn fietsenmaker over de banden omdat er veel regen werd voorspeld. Ik rijd met prima all round profiel en op de Nederlandse ondergrond zou dat moeten volstaan. Wel heb ik wat lucht uit de banden gelaten om meer grip te kunnen hebben.

Als jouw event niet in de zomer is, of het is erg nat en modderig, neem dan een extra set remblokjes mee en weet hoe je deze moet verwisselen. Het is eenvoudig te doen en kan je evenement redden. In oktober 2021 waren de omstandigheden zo zwaar dat van de ruim 1.000 deelnemers, 333 fietsers de finish hebben gehaald. Het merendeel viel uit omdat ze geen remmen meer hadden. Bizar feitje: de toppers zijn zonder remmen doorgefietst en minderden vaart met hun voeten.

Ook belangrijk: dress for the occasion. Dan heb ik het niet over een broek met zeem, maar vooral je bovenkleding. Als het regent, ook als het maar een beetje regent: bedenk dat je voor 200km zeker 10 uur op de fiets zit. Draag laagjes en zorg dat het op je huid droog blijft.

Tot slot: verlichting op je fiets. Daarover later meer.


Wat kan je verwachten?

Mannen. Heel veel mannen. Ik vertelde net dat op de Dutch Masters of Mountainbike in 2021 er 333 mensen over de finish kwamen op de 200 kilometer. Hiervan waren er 13 vrouw. Meer nog dan wielrennen is het mountainbiken soms een hengstenbal maar het aantal vrouwen op de bosfiets neemt toe. Het zou mooi zijn als we dat terug kunnen zien in het deelnemersveld van een monstermarathon.

De Dutch Masters of MTB is een professioneel georganiseerd event. De informatie vooraf is goed, het ophalen van je startbordje en de bikecheck verloopt prima en vrijwilligers zijn enthousiast en betrokken.

De starts is vroeg in de ochtend en het eerste uur fiets je in het donker. De route gaat over bospadden en wat single tracks. De markering is moeiteloos te volgen en onderweg word je gevoederd op verzorgingsposten. Tenzij je vooraan fietst natuurlijk, is er al een hele kudde dirt devils voor je uit gegaan en dat doet niet alle stukken van de route goed. In 2021 werd halverwege de wedstrijd besloten de route met 40km in te korten vanwege de extreme omstandigheden. Dit toont ook de professionaliteit en capaciteit van de organisatie om doeltreffend in te grijpen.

Schrijf jij je in?

Heb jij al eens deelname aan een marathon op MTB overwogen, maar wilde je graag meer info over wat je kan verwachten en hoe je dat moet doen? Dan hoop ik je met deze blog over de startstreep te kunnen trekken. Laat het me weten als je mee gaat doen zodat we je allemaal kunnen volgen en aanmoedigen. 

Wil je meer lezen over Marlies? Haar voorstelblog vind je hier!

Over de schrijver
Hi, ik ben Kirsten. Eigenaresse van Fietsvrouwen.cc. Sinds 2017 ben ik begonnen met wielrennen en deel ik mijn avonturen op de fiets. Momenteel woon ik in Overijssel met mijn vriend en fiets ik op een Scott Addict 10 en een Scott Contessa Gravel.