Door Marieke Jacobs.
Als klein meisje zie ik mezelf nog voor de tv zitten. Het is 4 januari 1997 en 'mijn mem' schaatst de Elfstendentocht. Ik denk vanachter de beeldbuis haar met haar blauwe dikke zelfgebreide trui te spotten in een grote schaatsende mensenmassa. Precies 25 jaar later rijd ik zelf langs dezelfde 11 steden. Alleen zonder schaatsen, maar op de fiets. En om aandacht te vragen voor het klimaat, want dat is hard nodig.
Al van kleins af aan zit ik op de fiets. Sterker nog, we hebben tot dat ik 14 jaar was altijd zonder auto geleefd, dus we deden alles, maar dan ook alles op de fiets. Van de wekelijkse boodschappen tot aan fietsvakanties met het hele gezin. Het zou zomaar kunnen zijn dat daar de eerste zaadjes zijn geplant voor mijn latere wielrenliefde.
Ruim 8 jaar geleden kocht ik in mijn studententijd mijn eerste en huidige racefiets. Een flinke investering voor mij als student toendertijd, maar achteraf gezien de beste aankoop die ik óóit heb gedaan. .Van prachtige dagtochtjes door de Nederlandse natuur tot aan een fietstrip naar Berlijn met mijn broertje. Ik heb heel wat kilometers samen met mijn tweewieler afgelegd.
Dit jaar kwamen daar duizenden kilometers bij. Ik zag namelijk een uitdaging voorbij komen die ik niet voorbij kon laten gaan: een fietstocht om aandacht te vragen voor dit belangrijke thema. Wat een mooi initiatief van Cycling 4 Climate!
Twee tot drie aardbollen
Dat ik blij word van een stukje fietsen, is nu wel duidelijk. Maar misschien vraag je je af waarom ik wil fietsen voor het klimaat? Dat begon ruim 5 jaar geleden toen ik Babette Porcelijn hoorde spreken over haar boek De Verborgen Impact. Ze vertelde: "Als we met elkaar op de manier blijven leven zoals we dat nu doen, hebben we twee tot drie aardbollen nodig om in onze behoeftes te kunnen voorzien." Twee tot drie aardbollen! Ik hoef je niet uit te leggen dat we maar één planeet hebben. Die paar woorden raakte me diep en zette voor mij veel in beweging.
Een grote zoektocht begint. Hoe kan ik mijn steentje bijdragen om met elkaar binnen de grenzen van de aarde te blijven. Op privévlak maak ik stap voor stap duurzamere keuzes. Van Vega(n) gerechten proberen tot aan tweedehands (fiets)spullen kopen via Marktplaats. De impact hiervan lijkt wellicht klein, maar ik ben ervan overtuigd dat we samen echt een verschil kunnen maken.
Op werkvlak maak ik ook een ommezwaai. Ik zeg mijn baan bij een grote bierbrouwerij op, ga aan de slag bij een duurzaam projectbureau en doe vrijwilligerswerk om anderen te helpen ook duurzamere keuzes maken. In 2020 neem ik opnieuw een stap en besluit ik te gaan ondernemen, samen met mijn compagnon Pleuni de Kind. Vanuit BeteknisBaan helpen we professionals naar een loopbaan waarin ze duurzame of maatschappelijke impact maken én werk doen dat bij hen past. We geloven dat de wereld daar niet alleen beter van wordt, maar jezelf ook.
Meer dan opofferingen
Hoewel mijn duurzame ontdekkingsreis soms lijkt te gaan over opofferingen (minder kopen, minder vliegen), heeft het me vooral veel gebracht.. Zo ben ik in de zomer met een vriendin op de fiets naar Praag geweest in plaats van op vliegvakantie. Ik kan wel zeggen dat het je vriendschap versterkt als je in de stromende regen een omvergevallen boom over moet of wanneer je na een lange dag fietsen niet welkom bent op een camping.
Daarnaast ben ik de natuur meer gaan waarderen. De mensen met wie ik samen fiets, weten dat ik (hardop) kan genieten van prachtige fietsritten over de Veluwe of door het Hollandse platteland. Dat is wat mij gelukkig maakt! Sterker nog: die tochten door de natuur motiveren mij extra om mijn ecologische voetafdruk te verkleinen. Ik wil kunnen blijven genieten van dit soort ritten en wil niet dat de biodiversiteit verder afneemt.
De toekomstige kustlijn van Nederland
Dat alles maakt dat ik zo enthousiast word voor een fietstocht voor het klimaat. Een tocht van Breda naar Groningen, 375 kilometer langs de mogelijke toekomstige kustlijn van Nederland als klimaatverandering doorzet. Hoewel ik echt wel even twijfel, is dit misschien wel de derde reden waarom deze tocht mij prikkelt: dit is een behoorlijke sportieve uitdaging.
Een periode van mooie en lange trainingsritten door het hele land volgt. Op 14 juni sta ik, samen met mijn broertje, klaar bij de start. Alle ingrediënten voor een bijzondere dag zijn er: aandacht vragen voor het klimaatverandering, onderweg mooie klimaatgesprekken voeren, met wildvreemden gaandeweg een team vormen en samen deze bizarre sportprestatie leveren. Wauw. Het is één van mijn mooiste dagen van het jaar.
Vrouwen aan de start
En toch kan er één ding echt beter: er staat maar een handjevol vrouwen aan de start van deze langste afstand.. Ergens begrijp ik dat, want het is inderdaad een bizarre afstand. En tegelijkertijd weet ik ook zeker dat er veel meer vrouwen zijn die dit in zich hebben. Wat mij betreft brengen we daar de komende editie verandering in! Dus wil je ook fietsen voor het klimaat? Zet jezelf alvast op de interesselijst van de Climate Classic 2022!
Opnieuw voor het klimaat
Op 4 januari zou ik met ruim 1250 anderen aan de start staan van de klimaateditie van de Winterfiets Elfstedentocht. Vanwege de huidige maatregelen is die helaas verplaatst naar zondag 13 maart.
De realiteit is dat klimaatverandering zich niet laat stoppen door corona. De realiteit is ook dat we allemaal iets kunnen doen om onze ecologische voetafdruk te verkleinen. Daarom stap ik dinsdag alsnog op de fiets en rijd ik in de voetsporen van mijn moeder langs alle elf Friese steden. Precies 25 jaar na de laatste Tocht der Tochten. Om aandacht te vragen voor het klimaat.
Benieuwd hoe het was? Stay tuned!
