Hi fietsvrouwen! In mijn eerste gastblog heb ik mijzelf voorgesteld en beschreef ik mijn weg naar mijn eerste échte wegkoers. De Omloop van de Bollenstreek op zondag 3 oktober 2021. In deze blog zal ik vertellen hoe ik deze koers heb ervaren.
De omloop van de Bollenstreek
Na een aantal trainingswedstrijdjes waar ik mij steeds wat zekerder begon te voelen was het tijd voor een echte wegkoers. Een vriendin, en ploeggenote, tipte mij deze koers en zei dat dit een leuke was voor mij om te rijden. Lichtjes twijfelend schreef ik mij in, zou ik hier dan al klaar voor zijn? Ik besloot het gewoon te doen, we zouden wel zien hoe het zou gaan. Je moet uiteindelijk ergens beginnen.
De wekker hoefde niet vroeg gezet te worden, want de wedstrijd voor de dames startte pas in de middag, maar toch werd ik vroeg wakker van regen die hard tegen het raam sloeg. Oh nee, een wedstrijd in de regen, dan wordt de weg zo glad en straks val ik hard in de bocht.. Niet aan denken wie weet valt het vanmiddag mee. Rustig ontbijten, spullen klaarleggen en fiets checken. Fiets in de auto, spullen in de auto en zelf in de auto richting Lisse. Nog steeds stroomde het van de regen, maar Buienradar zei dat het rond 13:30 droog zou worden, een uurtje voor de start. Goed, aanmelden, rugnummer ophalen en wanneer de mannen gefinisht zijn het parcours verkennen en inrijden. Er zaten wel bochten in, maar deze waren goed te rijden ondanks de natte weg. Zolang je maar niet over de rode stukken fietspad zou rijden viel het mee met de gladheid.
Iedereen stond al klaar in het startvak toen ik terugkwam van mijn rondje verkennen. We waren maar met een kleine groep, met 25 dames stonden we te wachten op het startschot voor 12 rondes koers. Nog één minuut voor de start, gauw mijn jasje uit, klaar staan om te kunnen starten. Er werd afgeteld en toen klonk het startschot. Natuurlijk kreeg ik mijn voet niet direct ingeklikt, verdorie waarom heb ik dit altijd, gauw aanzetten en gelukkig zat ik in de groep. De eerste bocht kwam al gauw maar ik had mijzelf redelijk naar voren gereden dus lag ik er niet meteen af na de bocht. Zonder dat ik het echt in de gaten had kwam ik achteraan te rijden en toen er na de bocht aangezet werd moest ik er af. Gelukkig niet als eerste en ook niet als enige! Samen doorgereden en uiteindelijk werden we één keer gelapt. Het lukte niet om weer aan te sluiten bij het peloton, maar na 11 rondjes kwamen we uiteindelijk over de finish en werden we geklasseerd. Ik was weliswaar een rondje gelapt, maar ik had mijn eerste koers wel uitgereden!
Helemaal doorweekt, de weg bleef immers nat, maar toch wel trots op mijzelf leverde ik mijn rugnummer in. Gauw naar de auto voor droge warme kleding want ik koelde snel af. Terug in de auto merkte ik dat ik best kapot was gegaan en dit zag ik ook terug in de gegevens van mijn Garmin. Stiekem had ik best gehoopt en gewild dat ik langer in het peloton kon blijven, een licht vleugje van teleurstelling in mijn verder tevreden gevoel. Er is dus nog een hoop waar ik aan moet werken voor het volgende wegseizoen! Want ik ben vastbesloten dat ik meer wedstrijden wil rijden het komende jaar! Dit was helaas voor mij de laatste kans voor 2021 op een wegkoersje, maar nu ga ik met heel veel zin over op de offroad fietsen en rij ik een aantal strandraces. Eerder schreef ik al een artikel over hoe ik mij voorbereid op een strandrace.
Volg Amanda en Fietsvrouwen op social media
Wist je dat je Fietsvrouwen op Strava, Linkedin, Instagram & Facebook kon volgen? Op Facebook hebben wij een verkoopgroep, een pagina en een Fietsvrouwen community.
