Zoals je wellicht hebt opgemerkt ben ik sindskort begonnen met mountainbiken, naast het gravellen en wielrennen. Een nieuwe tak van sport vraagt om nieuwe uitdagingen, leermomenten en vooral nog meer plezier.
In het verleden heb ik al af en toe gemountainbiked en kon daar altijd al van genieten, toch zette ik het tot voor kort nooit helemaal door. Het wielrennen vind ik gewoon super leuk en gaf mij al meer dan genoeg voldoending.
Toen ik vorig jaar oktober begon met gravellen begreep ik al snel waarom mensen zo verliefd zijn op het off-road stuk. Echt de natuur in, meer techniek en vooral de afwisseling spreekt mij enorm aan.
Sinds een maand is daar het mountainbiken ook bijgekomen. Mountainbiken vraagt nog meer techniek, is nog uitdagender - al kan gravellen ook echt wel super technisch zijn - en om andere spullen!
Lees hier meer over mijn nieuwe mountainbike
Een van de redenen waarom ik het mountainbiken altijd wat afkapte was omdat ik onzeker was op de trails. Vooral als ik dan lekker aan het fietsen ben en merk dat er iemand achter mij komt fietsen die er graag langs wil. Dan zoek ik naar een mogelijkheid om weg te duiken, zodat diegene er langs kan. Ik voel mij regelmatig opgesloten op de smalle trails.
Toch heb ik mij daar overheen gezet, want ik vind het mountainbiken zelf echt heel erg leuk. Het is gewoon een kwestie van wennen dat je niet altijd brede paden hebt waar je makkelijk kunt uitwijken.
Daarnaast vind ik het heel leuk om de trails te rijden, het is uitdagend en afwisselend. Ik heb er wel voor gekozen om de trails te rijden op momenten dat ik verwacht dat het rustig is. Dus door de weeks en in het weekend rond lunchtijd. Dan zijn de snelle mannen en vrouwen weer thuis en kan ik op mijn gemakje lol maken.
Moelijkheidsgraad routes
Tegenwoordig woon ik weer in een regio waar verschillende mooie routes zijn, van verschillende niveaus. Om het nu nog wat beter onder de knie te krijgen rij ik veelal blauwe routes. Een van mijn grootste pijnpunten voor het mountainbiken is dat ik opeens op een route sta die veelte moeilijk voor mij is. Ik ben niet bang, maar heb ook geen zin om direct te moeilijk te starten. Is een beetje hetzelfde dat als je al jaren niet hebt geskied je niet direct op dag 1 in de ochtend van de zwarte piste af gaat. Althans, ik niet .
In mijn jeugd heb ik veel geskied en ben daardoor bekend met het systeem van de verschillende kleuren en diverse moeilijkheden op de piste. Dat wordt nu ook steeds meer doorgevoerd binnen de mountainbike trails, zodat je goed weer waar je aan toe bent.
Wist je dat Flevoland de eerste provincie is die nu alle routes in een keer geclassificeerd heeft en bordjes op heeft gehangen? Ja, Flevoland is zo plat als een dubbeltje, behalve als je het hebt over de mountainbike trails! Met 160 kilometer aan trails is er voor ieder wat wils. Wel zo belangrijk om die dan ook de juiste klassificatie te geven zodat je weet waar je aan toe bent.
Kleuren
Net als in skigebieden zijn de verschillende trails voorzien van een kleur die gelijk staat aan de moeilijkheid. Sinds 2021 rolt de NTFU dit kleurensysteem landelijk uit, maar Flevoland is de eerste provincie waar alle trails nu een kleurcodebordje heeft.
Groen = makkelijk
Blauw = gemiddeld
Rood = moeilijk
Zwart = zeer moeilijk
Het voordeel van het volgen van de officiele bordjes - de driehoek en twee rondjes - en de passende kleurcode bij jouw niveau voorkomt dat jij als beginner op een trail rijdt die nog veelte moeilijk is. Maar andersom net zo, een ervaren persoon weet dat hij/zij op de groene en blauwe routes meer onervaren mountainbikesters kan verwachten en kan daar dan ook meer rekening mee houden.
Flevoland is de eerste provincie waar àlle routes een kleurcode hebben, je komt ze door heel Nederland tegen. Ruim 70 routes – goed voor ruim 1.500 km aan trails – hebben zo’n kleurcode. Op MTBroutes.nl kun je makkelijk filteren op het moeilijkheidsniveau, ook handig als je voor vertrek wilt weten of een route makkelijk of moeilijk is.
