Altijd als ik, Amber, op vakantie gaat er sowieso een setje fietskleding mee. De zeldzame keren dat ik namelijk geen fiets in de auto bij me heb op vakantie, wil ik namelijk alsnog een fiets huren op de bestemming. Rustig hele dagen op een strandbedje liggen lezen is niet aan mij besteed, mijn vakanties zijn altijd wat actiever. En hoe leuk is het om het vakantieland te ontdekken op de fiets!
Ook tijdens mijn weekje vakantie in Taghazout, aan de Marokkaanse kust, had ik natuurlijk zin om te fietsen. Zie deze blog niet als een blog met de beste fietstips voor fietsen in Marokko, maar juist als inspiratie dat je op (bijna) iedere vakantiebestemming kunt fietsen!
Ook in Taghazout, dat vooral bekendstaat als paradijs voor surfers zat er een lokale fietsverhuurder die MTB’s had en als gids je meenam de bergen in. Dat heb ik tijdens mijn vakantie twee keer gedaan. Beide keren heb ik op een prima MTB gereden en echt een mooie rit kunnen maken!
Downhill ride
De eerste rit van de vakantie was samen met mijn ouders. Zij rijden in Nederland beiden op een e-MTB en rijden leuke ritjes door het hele land. Bij deze locatie hadden ze echter geen e-MTB’s, dus was de oplossing om gewoon lekker downhill te gaan. Met een prive-gids zou ik dus samen met mijn ouders deze rit van 40km fietsen. Na het afstellen van de fietsen kwam er een lokale taxichauffeur die geen woord Frans, Engels of andere westerse taal sprak. Met handen en voeten hadden we tijdens de rit door de bergen dus een soort van gesprek over alles wat we zagen passeren. In zijn busje, die in Nederland nooit door de APK zou komen en niet harder kon dan 60 km/uur, reden we 45 minuten door de bergen met de fietsen achterin. Hier werden we vervolgens met onze gids op de hoogste berg afgedropt. De hoek om en we zaten direct op de offroad route!
Wat volgde was ruim 20km genieten over een breed offroad pad. Een geoefende gravelbiker zou hier ook uit de voeten kunnen, maar de vering op de MTB kon ik erg waarderen. De ondergrond van het pad was afwisselend grote stenen, kleinere losse steentjes, gravel of gewoon een leuke bocht. Onderweg was het enorm genieten van het uitzicht over de bergen, waar in de verte enkele kleinere dorpjes te zien waren. Vervolgens ging dit pad over in een glooiende weg van hard gravel en kregen we als toetje een snelle afdaling naar de kust over het asfalt. De hoogtemeters zaten in het einde, bij een kleine beklimming langs de kust en door het dorpje steil omhoog terug naar de bikeshop. Ruim 40km met slechts 150 hoogtemeters was deze route, heerlijk dus om te doen!
Ook voor mijn ouders, die geen liefhebbers van klimmen zijn, was deze route een goede keuze. Het offroadpad was soms best technisch, maar meestal kon je lekker doorfietsen. Vooral de uitzichten onderweg waren echt de moeite waard. De gids gaf regelmatig wat uitleg en stond vrijwel iedere bocht klaar om weer nieuwe foto’s te maken van ons met iedere keer een andere achtergrond.
High altitude loop
Na de eerste rit had ik de smaak te pakken en wilde ik ook wel eens de bergen echt gaan beklimmen. Een berichtje naar de gids en die vrijdag gingen we samen op pad!
Dit keer stond er een rit van 66km met ruim 1500 hoogtemeters op de planning waarvan een groot gedeelte offroad was. De grootste uitdaging was voldoende water meenemen, want tussen kilometer 10 en 65 zou er geen winkel met water meer te vinden zijn. Het was een zonnige dag, dus ik nam electrolyten mee en voldoende eten voor onderweg. Aangezien het een spontaan plan was, bestond mijn voeding uit een kleurrijke verzameling van items die het lokale supermarktje verkocht. Geen sportvoeding dus, maar gewoon oatbars en snoepjes.
Dit was echt een gave tocht! De eerste 10km waren langs de kust lekker warmdraaien op het glooiende asfalt met nog een kleine stop bij de laatste supermarkt om een extra flesje water te halen. Daarna draaiden we weg van de drukke weg en kwamen we op de klim van bijna 30 km waar vrijwel alle hoogtemeters in verstopt waren. Hier was het heerlijk rustig en reden we afwisselend over asfalt, brede gravelpaden en technische offroad stukken. Een erg mooie klim en doordat het tempo laag is voldoende tijd om om je heen te kijken. Omringd door bergen met in de verte het slingerende pad wat we volgden was dit echt genieten. Indrukwekkend waren ook de ruim 20 kamelen en dromedarissen die samen met een nomade aan de overkant liepen en de wolf die van ons wegrende toen we de bocht omreden.
Na 40km zat het zwaarste gedeelte van de tocht erop. Als beloning, naast een Kinderbueno, kregen we een mooie slingerweg over asfalt als afdaling. Zelfs hier was ik blij met de MTB, want in de vele bochten lagen veel stenen en zand. Dit was echt genieten, want de 10 km dat we naar beneden reden hebben we geen enkele auto of voertuig gezien!
Als toetje werden de laatste 16km toch weer wat zwaarder, waarbij korte pittige hellingen werden afgewisseld met korte afdalingen. Ook hier was het heerlijk rustig en nam de bebouwing toe naarmate we dichter bij de kust kwamen. De laatste 500m als je ineens weer midden in een dorpje staat zijn dan ook echt weer even wennen na een hele dag in de rustige bergen van Marokko!
Zoals je kunt zien in de foto’s heb ik twee heerlijke fietsritten gemaakt vanuit Taghazout. Op vakantie gaan naar een plek waar vooral surfers komen, hoeft niet te betekenen dat je niet kunt fietsen. Dat kan ook hier echt prima! Ik heb mezelf in ieder geval weer kunnen uitdagen met vele hoogtemeters en ook deze kant van Marokko kunnen zien die in enorm contrast staat met de toeristische kustplaats waar we verbleven. De fietskleding meenemen was ook dit keer weer een top idee!
